Luiereczeem

Alle baby’s hebben er wel eens in meer of mindere mate last: luiereczeem of luieruitslag. De huid in het luiergebied is rood, geïrriteerd, bedekt met blaasjes en soms zelfs kapot. Hoewel het niet gevaarlijk of besmettelijk is, is het wel een heel vervelende en soms erg pijnlijke huidaandoening. Gelukkig zijn er maatregelen die u kunt nemen waardoor het eczeem al binnen een week zou moetenverdwijnen.
OorzaakDe oorzaak van luiereczeem (luieruitslag of luierdermatitis) is een combinatie van warmte en vocht die de huid week en makkelijk doordringbaar maken en de wrijving tussen de huid en de luier. Daarnaast bevat ontlasting allerlei enzymen en andere eiwitten en urine ammoniak. Door deze stoffen kan de huid van een kindje dat al last van luieruitslag heeft makkelijk en snel extra nog beschadigen. Sommige geneesmiddelen, bijvoorbeeld antibiotica, kunnen ook luiereczeem veroorzaken. Ook het doorkomen van tandjes en kiezen is een beruchte oorzaak. In de eerste drie weken van het leven van de baby komt luieruitslag vrijwel niet voor. Het kan ontstaan vanaf de derde levensweek, de meeste klachten komen we tegen bij baby’s tussen een half jaar en een jaar oud. Jongens hebben net zoveel klachten als meisjes.
Behandeling
Gebruik goede wegwerpluiers (dus multi-gelaagde luiers met vochtabsorberende gels) in plaats van katoenen luiers. Wilt u toch katoenen luiers gebruiken, spoel ze dan na het wassen na met water en azijn zodat er geen zeepresten achterblijven of was ze op het kookwasprogramma met een neutraal wasmiddel.
Verschoon de baby regelmatig (om de drie uur, dus zo’n 7 á 8 keer per dag) én zo snel mogelijk na een poepbroek (bepaalde eiwitten in de ontlasting zijn erg schadelijk voor de huid)
Maak de billen na een poepbroek zachtjes schoon met wat water (gebruik dus geen zeep of lotiondoekjes) en een zacht (bijvoorbeeld) hydrofiel washandje
Na het baden en/of verschonen de billetjes goed deppend afdrogen. Ook is het goed om de baby zo vaak mogelijk met blote billen te laten liggen om de billen door de lucht te laten drogen
Smeer na het verschonen het luiergebied in met een beschermende huidzalf (bijvoorbeeld zinkzalf)
Gebruik geen uierzalven, boorzuurhoudende zalven en zalven die voedselbestanddelen bevatten, zij hebben een irriterend effect op de huid
Bij ernstige gevallen van luiereczeem is het soms raadzaam om tijdelijke een lichte hormoonzalf te gebruiken
Een goede huis- tuin- en keukentip is het gebruik van maïzena of olijfolie
Gistinfectie (Candida albicans) en spruwWanneer de uitslag ondanks deze maatregelen na een week niet is verdwenen, is het verstandig om een afspraak te maken met uw huisarts. Het kan dan namelijk zijn dat er een gistinfectie bijgekomen is. De belangrijkste gistsoort is de Candida albicans, die zich goed thuis voelt op warme en vochtige plekjes. Je kunt deze infectie herkennen aan de fijne ringvormige schilfering langs de rode plekken en de zogenaamde ‘satellietlaesies’ of ‘eilandjes voor de kust’. Dit zijn kleinere rode vlekken met een schilferig randje net buiten de grote rode plekken. Bij een infectie met Candida albicans zie je soms ook kleine witte puistjes. In dergelijke gevallen zal de huisarts een antigistmiddel of een combinatiecrème voorschrijven die hydrocortison, zink en een antigistmiddel bevat. Wanneer de luieruitslag bestaat uit kleine, rode vlekjes, is het ook goed om het mondje van de baby even te controleren. Het kan zijn dat het kindje last van spruw heeft. Spruw kunt u herkennen aan gelige of witte vlekjes op het slijmvlies aan de binnenkant van lippen, wangen en verhemelte. Spruw kan, als het niet snel behandeld wordt namelijk overslaan naar de billen.Daarnaast zijn er een aantal andere huidaandoeningen die lijken op luiereczeem maar het niet zijn. De maatregelen die uw genomen heeft tegen het luiereczeem zijn bij deze huidaandoeningen veelal niet voldoende. Uw huisarts kan in een dergelijke geval aanvullende middelen voorschrijven.